Nieuw onderzoek maakt begrijpelijk hoe mensen in afzondering kunnen werken aan zeer hoge doelen en zich daar ook nog goed bij kunnen voelen.
Hoe doen de Newtons van de wereld het?
Sommige beroemde kunstenaars en wetenschappers uit het verleden moeten enorm hoge doelen voor zichzelf hebben gesteld en grote tijd in afzondering hebben gewerkt aan hun ontdekkingen en werken. Van iemand als Isaac Newton, algemeen erkend als één van de grootste wetenschappelijke genieën aller tijden, is bijvoorbeeld bekend dat hij in zijn leven enorm productief is geweest en gedurende vele jaren een leven van grote afzondering heeft geleid. Ik heb mij weleens afgevraagd hoe zulke mensen dit soort dingen hebben weten op te brengen en in hoeverre zij voldoening hebben ervaren over hun stijl van leven. Ik kwam twee artikelen tegen van onderzoekster Thuy-vy Nguyen die mogelijk een verklaring bieden voor het feit dat sommige mensen in staat blijken te zijn om een dergelijk leven te leiden en te verdragen.
Zelfgekozen hoge doelen: meer progressie
In de ene publicatie laat zij zien dat mensen onder bepaalde condities in staat zijn om enorm hoge doelen voor zichzelf te stellen en zich daar goed bij te blijven voelen. In haar artikel Motivation Determines Optimal Benefits of Personal Standard Perfectionism on Learning waarin zij onderzoek bij studenten beschrijft, komt zij tot de volgende drie conclusies: (1) zeer hoge persoonlijke doelen stellen hangt samen met een grotere gerapporteerde progressie in de vakken die de studenten volgden, (2) wanneer studenten werkten onder druk van anderen of van zichzelf ervoeren zij meer angst bij het studeren, (3) alleen wanneer zij meer autonomie beleefden, studeerden die hoge doelen stelden met meer gemak.
Voorwaarden om alleen te kunnen zijn
In de andere publicatie, The capacity to be alone, laat zij zien dat mensen onder bepaalde omstandigheden goed in staat zijn om alleen te zijn. In een dagboekstudie met studenten liet zij de volgende dingen zien: (1) het vermogen om eenzaamheid te verdragen hangt samen met psychologisch gezond functioneren, (2) mensen met a) een hoge openheid voor ervaringen, b) een laag neuroticisme en c) een hoge mate van vervulling van psychologische basisbehoeften aan autonomie, competentie en verbondenheid hebben minder last van negatieve effecten van alleen zijn, (3) introverte mensen hebben baat bij eenzaamheid mits ze emotioneel stabiel zijn.
Conclusie
Deze onderzoeken suggereren dus dat mensen die autonoom gemotiveerd zijn en bij wie de psychologische basisbehoeften vervuld zijn, goed in staat zijn om gedurende lange tijd in afzondering te werken aan het realiseren van zeer hoge doelen en zich daar nog goed bij te voelen ook.
0 reacties