De Bugental interventie: 5 samenhangende vragen

Een intrigerende interventie van de sociaal psychologe Daphne Bugental is wellicht interessant om te kennen als je hulp wilt verlenen aan mensen in zware omstandigheden. De interventie bestaat uit 5 samenhangende vragen. Hieronder beschrijf ik die vragen en een stukje uit een interview dat ik recent afnam bij Greg Walton, onderzoeker aan Stanford University.

De Bugental interventie

De interventie bestaat uit de volgende 5 samenhangende vragen. De eerste 4 vragen worden in het eerste gesprek gesteld, vraag 5 in het tweede gesprek. Dit zijn de vragen:

  1. Wat is de grootste uitdaging die je nu hebt met …. ?
  2. Waarom denk je dat je dit probleem hebt?
  3. Zou het ook iets anders kunnen zijn? (dit blijven vragen tot er een niet-beschuldigende oorzaak genoemd wordt)
  4. Hoe kun je daar aan werken?
  5. Hoe heeft je strategie gewerkt?

Beschrijving door Greg Walton

“Een team onder leiding van psycholoog Daphne Bugental liet maatschappelijk werkers de huizen bezoeken van nieuwe moeders die demografisch het risico liepen kindermishandeling te plegen. Ze leerde de maatschappelijk werkers om moeders een aantal eenvoudige vragen te stellen. Ze vroegen moeders wat de grootste uitdaging was die ze met hun baby hadden.

 

Trainingen Progressiegericht Werken

 

De moeder zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: “Ik kan mijn baby niet in slaap laten vallen.” Toen vroegen ze: “Waarom denk je dat je dit probleem hebt?” Moeders zouden allerlei redenen kunnen noemen (of impliceren) om zichzelf of de baby de schuld te geven, redenen die neerkwamen op ‘Ik ben een slechte moeder’ of ‘Mijn baby is een slechte baby’.

De maatschappelijk werkers spraken dat niet tegen. In plaats daarvan bleven ze maar vragen: “Zou het ook iets anders kunnen zijn?”, Totdat de moeder een reden gaf die zichzelf of de baby niet de schuld gaf. Dan vroegen ze: “Hoe kun je daaraan werken?”

Bij het volgende bezoek, een paar weken later, checkten ze in en vroegen hoe de strategie van de moeder had gewerkt. Het doel was om moeders te helpen uitdagingen in het ouderschap als normaal te zien en dingen waaraan ze zouden kunnen werken en waar ze beter in kunnen worden.

In vergelijking met bezoeken zonder die kernvragen (of met moeders die geen bezoek kregen), had de Bugental-interventie een reeks prachtige effecten, waaronder het verminderen van het risico van kinderen op kindermishandeling, het verbeteren van de gezondheid van kinderen en het verminderen van de depressie van moeders wanneer het kind 1 jaar werd en tegen de tijd dat kinderen 3 jaar werden, verminderden ze hun stressniveau (gemeten via cortisol) en agressie en verbeterden ze hun cognitief functioneren.” (Lees het hele interview met Greg Walton hier).

Wat de interventie doet

De interventie helpt vooral om voorbij te komen aan zelfverwijt en het beschuldigen van andere mensen of omstandigheden. Hierdoor krijgt deze personen zicht op wat zij zouden kunnen proberen om te komen tot verbetering. Het probleem is binnen de invloedsfeer van henzelf gekomen. Door hen uit te nodigen zelf te bedenken hoe ze daar aan zouden kunnen werken en later ook hoe hun strategie heeft gewerkt, ondersteun je hun gevoel van autonomie en competentie.

 

Wat vind je van dit artikel?
  • Interessant (10)
  • Bruikbaar (5)