Een wiskundeles van een MAVO2-klas begon wat onrustig. Eén van de leerlingen, Yannick, stond voor de klas en tekende op het bord. Mary, de lerares, vroeg hem op zijn plaats te gaan zitten waarop hij antwoordde: “Ja, nog heel eventjes….” en hij tekende lachend verder. Mary vroeg het nog een keer en ook deze keer ging Yannick niet zitten. Ook andere leerlingen bleven wat onrustig en keken lachend naar Yannick. “Dan gaan we het anders doen”,  dacht Mary bij zichzelf.Lees verder »

Mary, een progressiegerichte lerares op een middelbare school had een jongen, Tim, in haar klas die erg onrustig was in de klas. Het was Mary nog niet goed gelukt om Tim goed mee te laten doen in de lessen. Tim was regelmatig luidruchtig, haalde verschillende vormen van kattenkwaad uit en zat veel met andere leerlingen te praten waardoor die ook minder goed met de stof bezig waren. Soms was Tim wel goed bezig met de stof. Maar zodra hij iets niet snapte en hulp vroeg bij Mary en Mary niet direct bij hem kon komen om te helpen, werd hij weer luidruchtig. Tijdens een leerlingbespreking was gebleken dat Tim ook in andere lessen dit soort gedrag vertoonde. Sommige leraren pleitten voor een soort strafpuntensysteem, voor registratie in Magister wanneer hij zich slecht had gedragen in een les en voor schorsing wanneer Tim meerdere keren de fout in gegaan zou zijn. Mary bedacht een andere aanpak en voerde die uit. Lees verder »

Mary, een progressiegericht werkende docent, werkzaam in het middelbaar onderwijs, vertelde over een interessante situatie die zij had meegemaakt in een VWO2-klas. Tijdens een leerlingbespreking werd er gesproken over een probleem rondom een jongen, Marco, die gepest werd. Meerdere docenten hadden gemerkt dat de jongen gepest werd. Het gesprek ging vervolgens over wat hier aan gedaan kon worden. Eén docent opperde om een pestprotocol te maken en in werking te stellen. Nadat dit geopperd was, vroeg een andere docent of dit niet een te zwaar middel was. Was het echt nodig om zo te reageren of was er misschien een eenvoudigere oplossing? Mary mengde zich in het gesprek. Ze vertelde dat ze ook had gemerkt dat Marco het soms lastig had. Ze had ingegrepen maar merkte dat dit niet leidde tot het stoppen van het storende gedrag. Nadat ze twee akkefietjes had meegemaakt, vond ze het genoeg. Ze stelde een vraag aan de hele klas. Lees verder »

Binnen de zelfdeterminatietheorie is veel onderzoek gedaan naar motivatie in onderwijs. Veel onderzoek heeft laten zien dat behoeftenondersteunend lesgeven zowel de motivatie als het presteren van leerlingen/studenten ten goede komt (zie bijvoorbeeld dit). Met behoeftenondersteunend wordt in dit verband bedoeld: 1) autonomie-ondersteunend, 2) structuur biedend (wat de behoefte aan competentie ondersteunt) en 3) betrokken (wat de behoefte aan verbondenheid ondersteunt). Tot nu toe is er nog weinig consensus over de wisselwerking tussen deze drie elementen van behoeftenondersteunend onderwijs. Leveren zij alle een unieke bijdrage of niet? Eerder onderzoek, via factoranalyses, wees erop dat de drie variabelen inderdaad onafhankelijk van elkaar zijn. Een nieuw onderzoek van Leenknecht et al. (2017) onderzocht deze vraag op een andere manier. Lees verder »

In een nieuw artikel beschrijft onderwijspsycholoog Barak Rosenshine tien principes van instructie, ofwel 10 strategieën, gebaseerd op onderzoek, die iedere docent zou moeten kennen en gebruiken. Hieronder staan deze 10 essentiële docentstrategieën. Als je ze gelezen hebt, noteer dan eens welke je zelf al toepast en over welke je wel meer te weten zou willen komen.Lees verder »