Jo Boaler begon als wiskundelerares in Londen en studeerde later Mathematics Education (wiskundeonderwijs) en promoveerde ook op dit terrein. Later ging ze werken als hoogleraar wiskundeonderwijs op Stanford University, de universiteit waar ook Carol Dweck werkt (als hoogleraar psychologie). Boalers vroege studies lieten zien dat leerlingen die actief betrokken aan de slag waren met wiskunde niet alleen beter leren maar het vak ook leuker vinden. Geïnspireerd door het werk van Carol Dweck over mindsets ontwikkelde ze een benadering van wiskundeonderwijs die ze Mathematical Mindsets noemt. Hieronder kun je een overzicht zien van de componenten van die methode. Lees verder »
In de Verenigde Staten zoeken onderzoekers al jaren naar een oplossing voor het probleem dat studenten uit bepaalde etnische groepen ondervertegenwoordigd zijn in exacte studies (STEM-studies) en gemiddeld lager presteren in deze studies. De ondervertegenwoordigde groep studenten worden aangeduid als URM-studenten (underrepresented racial/ethnic minorities) en bestaat uit studenten met een ‘Black’, ‘Latino’ en ‘Native’ achtergrond. Leden uit deze groepen zijn ondervertegenwoordigd in STEM-studies en presteren gemiddeld minder goed dan studenten met een ‘White’ of ‘Asian’ achtergrond. Een nieuw onderzoek biedt deels een verklaring voor deze prestatiekloof en ook inspiratie voor een manier om deze kloof te overbruggen.
De rest van dit artikel is alleen toegankelijk voor geregistreerde leden.
Een groeimindset is het geloof dat je bepaalde vaardigheden of capaciteiten kunt ontwikkelen met oefening. Onderzoek laat zien dat het hebben van een groeimindset de zelfregulatie mensen verbetert. Ze zien inspanning meer als noodzakelijk en positief, gaan gemakkelijker uitdagingen aan en ze houden beter vol bij tegenslag. In een nieuwe publicatie van Mzarek et al. (2018) wordt de groeimindset over zelfregulatie onderzocht. Met andere woorden: het geloof dat je je vermogen tot zelfregulatie kunt versterken met oefening. De resultaten zijn belangrijk voor iedereen die zich graag wil ontwikkelen. Lees verder »
De groeimindset houdt in dat je gelooft dat je door je effectief in te spannen beter kunt worden in de dingen waar je beter in zou willen worden. Tegenover de groeimindset staat de statische mindset. Deze houdt in dat je gelooft dat je capaciteiten en eigenschappen grotendeels onveranderbaar zijn. Het hebben van een groeimindset is in veel opzichten gunstiger dan het hebben van een statische mindset. Als je een groeimindset hebt, ga je eerder uitdagingen aan, denk je positiever over het leveren van inspanning, houd je gemakkelijker vol bij tegenslag en sta je meer open voor feedback. Al deze dingen brengen ook met zich mee dat je minder angst hebt als je moeilijke dingen doet en dat je je grenzen gemakkelijker kunt verleggen.Lees verder »
Mensen leren dat groepen kunnen veranderen en verbeteren kan een krachtig instrument zijn om vrede te bevorderen. Hieronder beschrijf ik twee onderzoeken over dit onderwerp, één uit 2011 en één uit 2018.Lees verder »
Gisteren zei een deelnemer in een incompany training: “Goh, jullie zijn veel praktischer gericht dan ik had verwacht. Daar ben ik heel blij mee!” Dat gaf voldoening om te horen. Wat hoewel we in onze CPW trainingen voortdurend goed ons best doen om wetenschappelijk onderbouwde kennis aan te reiken, is de inhoud van onze trainingen steeds zeer praktisch. De groeimindset is een mooi voorbeeld hiervan. Hoewel veel mensen bijzonder geïnspireerd zijn door het basisidee van de groeimindset, zien ze vaak niet gemakkelijk voor zich hoe ze nu bij anderen (hun eigen kinderen, hun leerlingen, hun cliënten, etc.) een groeimindset kunnen opwekken. Wat zeg je nu precies als je met iemand praat die door de manier waarop hij of zij praat blijk geeft van een statische mindset? Hoe kun je als docent de mindsets van leerling beïnvloeden? Veel mensen komen niet verder dan: “Geef je procescomplimenten”. Maar er zijn veel meer dingen die je kunt doen. Hier is een checklistje met een aantal voorbeelden. Door het op te slaan en te printen en dan in te vullen kun je je eigen repertoire van groeimindsetinterventies vergroten. Lees verder »
Het is bekend dat we ons over het algemeen beter herstellen na falen wanneer we een groeimindset hebben dan wanneer we een statische mindset hebben (zie onder andere Dweck, 1999). Dit heeft onder andere te maken met het feit dat we ons falen verschillend interpreteren bij verschillende mindsets. Daardoor voelen we ons verschillend en gedragen we ons ook verschillend. In een groeimindset zien we falen eerder als gevolg van niet genoeg inspanning hebben geleverd of een niet-effectieve strategie gebruikt hebben (lees meer). Lees verder »
Eén manier om te weer te geven wat progressiegericht werken inhoudt, is vervat in een model dat ik introduceerde in Kiezen voor progressie. Het model (zie figuur rechts) beschrijft hoe zowel een groeimindset als autonome motivatie het leveren van effectieve inspanning bevorderen en hoe inspanning progressie bevordert. In dit artikel kun je iets meer lezen over wat dit model inhoudt en hoe het bruikbaar is. Kijkend naar dit model zou je je kunnen afvragen of er ook een pijtje tussen groeimindset en autonome motivatie moet staan. Is het zo dat een groeimindset en autonome motivatie elkaar ook versterken of in ieder geval beïnvloeden? Ik heb me dit wel vaker afgevraagd en ook anderen hebben me deze vraag wel eens gesteld. Deze vraag is bij mijn weten nog meer één keer direct onderzocht. Lees verder »
Twee belangrijke onderwerpen binnen progressiegericht werken zijn autonome motivatie en de groeimindset. Over beide onderwerpen heb ik al veel geschreven en vaste lezers van deze site zullen al een goed beeld hebben van waar ze over gaan. Autonome motivatie komt er kort gezegd op neer dat je volledig achter wat je doet staat doordat je dingen doet die je interessant en/of belangrijk vindt. Als je autonoom gemotiveerd bent voel je je beter functioneer je ook beter. De groeimindset houdt in dat je gelooft dat je door je effectief in te spannen beter kunt worden in de dingen waar je beter in zou willen worden.Lees verder »
In de wetenschap bouwen we een stevige fundering en vervolgens blijven we het huis renoveren. We vinden interessante resultaten, en we zijn erdoor gefascineerd, maar we vertrouwen ze niet altijd dus gaan we terug en repliceren we ze. We dagen ze ook uit door te vragen, waar zal dit niet werken? Wanneer verdwijnt het effect? Hoe kunnen we betere methodes gebruiken om onze theorieën te testen? Lees verder »
Deze website maakt gebruik van cookies om uw ervaring te verbeteren. Door de website te gebruiken gaat u akkoord met het gebruik van cookies. Wanneer u zich registreert of abonneert op deze site kunt u zich op elk moment weer afmelden. Wij gebruiken uw gegevens niet voor andere doeleinden en spelen ze niet door aan derden. AccepteerLees meer
Jo Boaler begon als wiskundelerares in Londen en studeerde later Mathematics Education (wiskundeonderwijs) en promoveerde ook op dit terrein. Later ging ze werken als hoogleraar wiskundeonderwijs op Stanford University, de universiteit waar ook Carol Dweck werkt (als hoogleraar psychologie). Boalers vroege studies lieten zien dat leerlingen die actief betrokken aan de slag waren met wiskunde niet alleen beter leren maar het vak ook leuker vinden. Geïnspireerd door het werk van Carol Dweck over mindsets ontwikkelde ze een benadering van wiskundeonderwijs die ze Mathematical Mindsets noemt. Hieronder kun je een overzicht zien van de componenten van die methode. Lees verder »
