Sinds het begin van de jaren ’80 hebben psychologen veel onderzoek gedaan naar geluk. Vaak wordt in deze onderzoeken overigens niet de term geluk gebruikt maar subjectief welzijn. Ik herinner me dat ik ergens las dat Ed Diener, een pionier in dit veld, had gezegd dat hij deze term gekozen had omdat hij wetenschappelijker klonk dan de term ‘geluk’.
De positieve psychologie, die ontstond rond het jaar 2000, heeft veel nadruk gelegd op het belang van geluk en het onderzoeken welke factoren geluk bevorderen. In de jaren die volgden zijn veel boeken en artikelen verschenen over geluk. In die publicaties werden vaak factoren genoemd die bij zouden dragen aan geluk zoals: (1) het tonen van dankbaarheid, (2) het cultiveren van optimisme, (3) het bouwen en onderhouden van sociale relaties, (4) het ontwikkelen van vergevingsgezindheid, (5) het zoeken van flow-ervaringen, het volgen van lange-termijn doelen, (6) het beoefenen van religieuze en spirituele activiteiten en (7) het beoefenen van meditatie (NB, deze lijst is niet uitputtend).
Hoewel geluk niet het enige belangrijke in het leven is, is het tegelijkertijd wel belangrijk en fijn om geluk te ervaren. Hieronder beschrijf ik enkele eenvoudige dingen die kunnen bijdragen aan de ervaring van geluk.
Het nastreven van je eigen geluk is iets wat velen goed en normaal vinden. In de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring staat dat iedere Amerikaan het recht heeft om zijn of haar geluk na te streven. Maar brengt het nastreven van je eigen geluk ook echt geluk? Titova & Sheldon (2021) onderzochten het en kwamen tot een verrassende ontdekking.Lees verder »
Hoe belangrijk moeten mensen het vinden om gelukkig te zijn? Moet dat een algemeen doel zijn in je leven? Misschien zelf het ultieme doel dat je kunt hebben als mens? Moeten we geluk in alle onderdelen van ons leven, zoals onderwijs en werk als hoofddoel zien? Hoewel geluk als doel heel belangrijk klinkt, denk ik dat we niet te snel moeten denken dat het leven alleen om geluk draait. Wat geluk precies is, hoe je het bereikt en hoe centraal je het moet stellen in je leven, is volgens mij namelijk minder gemakkelijk te beantwoorden dan je op het eerste gezicht zou denken.
Het geluk dat je in een situatie ervaart wijkt vaak sterk af van hoe positief je achteraf over die situatie nadenkt. Op dezelfde manier is er een belangrijk verschil tussen het ervaren van emotioneel geluk in je leven en hoe tevreden je bent over je leven. Psycholoog Daniel Kahneman en econoom Angus Deaton (foto) hebben over deze onderwerpen belangrijke inzichten geformuleerd die ik hieronder samenvat.
In mijn eerdere artikel Redenen voor scepsis over onderzoek naar geluk beschreef ik de volgende sceptische kanttekeningen bij onderzoek naar en publicaties over geluk (ik parafraseer hoe ik het toen gezegd heb): (1) Geluk is belangrijk maar het belang van geluk wordt overdreven. Geluk dient geen ultiem levensdoel te zijn. Het is van relatief belang. Er zijn veel andere dingen in het leven die evenzeer belangrijk zijn. Bovendien is het trachten te maximaliseren van geluk een onwijze strategie, (2) Veel onderzoek naar geluk is correlationeel van aard. Op grond van correlationeel onderzoek kunnen geen conclusies over causaliteit getrokken worden. Toch is de suggestie (of althans de interpretatie door het publiek) van publicaties vaak dat als een variabele correleert met geluk, dat die variabele dan geluk veroorzaakt, (3) Er zijn redenen om de validiteit van zelfgerapporteerd geluk te betwijfelen. Onderzoek van Sean Wojcik liet zien dat conservatieven zichzelf als gelukkiger beschrijven dan democraten maar ongelukkiger lijken dan democraten als twee objectieve methoden worden gebruikt (geautomatiseerde tekstanalyse en expertbeoordeling van de echtheid van hun lach).
Zijn mensen met sterke verstandelijke vermogens gelukkiger? Onderzoek dat in het verleden naar deze vraag is gedaan, leidde niet tot een eenduidig antwoord op deze vraag.
Hoe hangen doelgerichtheid en progressie samen met geluk? Hoewel geluk niet het enige belangrijke in het leven is (lees meer), is het wel prettig en belangrijk. Psychologen doen al tientallen jaren onderzoek naar geluk, wat ze vaak aanduiden met de term subjectief welbevinden (SWB). Een pionier in dit onderzoeksveld, Ed Diener, merkte al snel dat er een relatie tussen progressie en geluk is. Hij zei: “Mensen reageren op positieve manieren wanneer ze progressie boeken richting doelen en ze reageren negatief wanneer ze er niet in slagen om doelen te bereiken.” Inmiddels is er meer onderzoek gedaan naar de relatie tussen doelen, progressie en geluk.
Een idee dat tamelijk populair is binnen de positieve psychologie is de zogenaamde happiness pie, ofwel de gelukstaart. De naam gelukstaart is gebaseerd op een model dat werd gepresenteerd in een artikel van Lyubomirsky, Sheldon, & Schkade (2005). In dit artikel werd gesteld dat ongeveer 50% van de individuele verschillen in geluk veroorzaakt worden door genetische factoren en 10% door levensomstandigheden waardoor er 40% overbleef voor doelbewuste activiteiten. Klinkt het voor jou alsof dit model klopt? Lees dan even verder want onderzoekers Brown & Rohrer (2018) laten zien in een nieuw paper dat er veel af te dingen valt op de gelukstaart.
Samenvatting: [vertaling CV] Gelukkig zijn en het leven betekenisvol vinden overlappen met elkaar maar er zijn belangrijke verschillen. Een grootschalige enquête liet verschillende predictoren zien van geluk (waarbij gecontroleerd werd voor betekenis) en betekenis (waarbij gecontroleerd werd voor geluk). Je behoeften en wensen vervullen verhoogt je geluk maar was grotendeels irrelevant voor betekenis. Geluk was grotendeels gericht op het heden, terwijl betekenis te maken had met het integreren van verleden, heden en toekomst. Denken over de toekomst en het verleden, bijvoorbeeld, hing samen met een hoge betekenis maar met een laag geluk. Geluk hing samen met het zijn van een nemer in plaats van een gever, terwijl betekenis samenging met het zijn van een gever in plaats van een nemer. Hoge niveaus van bezorgdheid, stress en angst hingen samen met met een hogere betekenis maar een lager geluk.
Frank Martela, een Finse filosoof en psycholoog, heeft een boek geschreven met als titel A wonderful life. Insights on Finding a Meaningful Existence. In het boek gaat hij in op vragen als: “Draait leven om het vinden van geluk?” en “Wat kan de basis voor betekenis nog zijn in een tijd waarin religie steeds minder het vanzelfsprekende kader vormt?” Hij nodigt de lezer uit om anders over betekenis na te gaan denken en komt met enkele eenvoudige ideeën om betekenis te kunnen ervaren. Lees verder »
Eerder onderzoek naar de groeimindset heeft zich vooral gericht op de voordelen van een groeimindset over de eigen capaciteiten en eigenschappen. In een nieuw artikel pleiten Justin Berg et al. (2022) voor een dubbele groeimindset.
Het begrip signature strengths, ofwel karaktersterktes, werd gelanceerd door twee vooraanstaande figuren binnen de positieve psychologie, Peterson & Seligman (2004). Deze twee auteurs, exponenten van de zogenaamde strengths movement, stelden dat het identificeren en gebruiken van je kenmerkende sterktes een (of zelfs ‘de’) belangrijke basis voor menselijk floreren is. De auteurs ontwikkelden een vragenlijst, de VIA Inventory of Strengths (VIA-IS) die populair is bij veel coaches en loopbaanadviseurs en waarmee de kenmerkende karaktersterktes van mensen zouden kunnen worden geïdentificeerd. De populariteit van deze vragenlijst is groot. Maar de wetenschappelijke onderbouwing ervan en de onderbouwing van de uitgangspunten die ten grondslag liggen aan de sterktebenadering binnen de positieve psychologie zijn minder groot. Er is nu een artikel verschenen van Schutte & Malouff (2018) waarin zij een meta-analyse beschrijven naar de effecten van interventies gericht op signature strengths. Hoe overtuigend laat dit artikel de onderbouwing van de signature strengths benadering zien?
Dr. Keith Stanovich, hoogleraar menselijke ontwikkeling en toegepaste psychologie aan de Universiteit van Toronto, is een vooraanstaand deskundige op het gebied van de psychologie van het lezen en van rationaliteit. Zijn laatste boek, What Intelligence Tests Miss: The Psychology of Rational Thought, laat zien dat IQ-tests zeer onvolledige metingen zijn van cognitief functioneren. Deze tests falen in het beoordelen van rationele denkstijlen en vaardigheden die nochtans cruciaal zijn voor gedrag in de echte wereld. In dit interview met Keith Stanovich legt hij het verschil uit tussen IQ en rationaliteit en waarom rationaliteit zo belangrijk is. Ook deelt hij zijn visie op hoe rationaliteit kan worden verbeterd.
Deze website maakt gebruik van cookies om uw ervaring te verbeteren. Door de website te gebruiken gaat u akkoord met het gebruik van cookies. Wanneer u zich registreert of abonneert op deze site kunt u zich op elk moment weer afmelden. Wij gebruiken uw gegevens niet voor andere doeleinden en spelen ze niet door aan derden. AccepteerLees meer
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Open link ► Dit onderzoek bekijkt hoe de manier waarop ouders hun kinderen opvoeden invloed heeft op wat tieners belangrijk…