Een groeimindset is het geloof dat je bepaalde vaardigheden of capaciteiten kunt ontwikkelen met oefening. Onderzoek laat zien dat het hebben van een groeimindset de zelfregulatie mensen verbetert. Ze zien inspanning meer als noodzakelijk en positief, gaan gemakkelijker uitdagingen aan en ze houden beter vol bij tegenslag. In een nieuwe publicatie van Mzarek et al. (2018) wordt de groeimindset over zelfregulatie onderzocht. Met andere woorden: het geloof dat je je vermogen tot zelfregulatie kunt versterken met oefening. De resultaten zijn belangrijk voor iedereen die zich graag wil ontwikkelen.
Een school start een project dat erop gericht is om de zelfregulatievaardigheden van leerlingen te verbeteren. Het doel is dat leerlingen leren zich beter te concentreren, vol te houden bij tegenslag, en diverse strategieën toe te passen om hun doelen te bereiken. Na verloop van tijd stellen onderzoekers vast dat de leerprestaties van de leerlingen gemiddeld beter worden. Het project lijkt dus een succes. Tot hun verbazing zien ze echter ook dat de leerlingen niet vinden dat hun zelfregulatievaardigheden beter zijn geworden. De schoolleiding en de onderzoekers krabben zich achter de oren. Wat is hier aan de hand? Een publicatie van Lira et al. (2022) biedt een verklaring.
Het soort doelen dat je hebt bepaalt mede hoeveel wilskracht je nodig hebt om ze te bereiken.
Als je doelen wilt bereiken is het belangrijk dat je in staat blijft om je te concentreren op de activiteiten die je helpen om progressie te boeken in de richting van die doelen. Dit is niet alleen zo bij het bereiken van doelen op je werk (hoe krijg ik dat artikel op tijd af?) maar ook in je persoonlijk leven (hoe kan ik gezond eten?). Het je blijven richten op die activiteiten die nodig zijn voor het behalen van die doelen vergt dat je je aandacht kunt sturen. Deze vaardigheid wordt in de psychologische literatuur vaak aangeduid met het vermogen tot zelfregulatie.
In Zelfconcordantietheorie noemde ik dat Vasalampi, Salmela-Aro, & Nurmi (2009) empirische steunen vonden voor de zelfconcordantietheorie die stelt dat persoonlijke doelen hebben die gekozen zijn voor autonome redenen doelgerichte inspanning verhoogt en daardoor progressie in de richting van het doel. Progressie, op haar beurt, leidt tot een toename van subjectief welbevinden en aanpassing.” Twee recentere studies bevestigen de relatie tussen zelfconcordante doelen en progressie maar vonden dat deze relatie gemedieerd wordt door verschillende andere variabelen.
Samenvatting [vert CV]: Laboratoriumonderzoek laat zien dat wanneer mensen geloven dat wilskracht een overvloedige (in plaats van een zeer gelimiteerde) bron is zij meer zelfbeheersing laten zien na veel eisende taken. Sommigen hebben zich echter afgevraagd of deze ‘ongelimiteerde’ theorie leidt to verkwisting van bronnen en slechtere uitkomsten in het dagelijkse leven wanneer er hoge eisen worden gesteld aan zelfregulatie. Om dit te onderzoeken voerden wij een longitudinaal onderzoek uit waarbij we de theorieën van studenten over wilskracht beoordeelden en hun zelfregulatie en studieprestaties volgden. Zoals gehypothetiseerd voorspelde een ‘ongelimiteerde’ theorie betere zelfregulatie (beter time management en minder uitstellen, ongezond eten en impulsieve uitgaven doen) voor studenten aan wie hoge eisen werden gesteld aan hun zelfregulatie. Bovendien haalden van de studenten met een hoge studiebelasting degenen met een ongelimiteerde theorie hogere cijfers wat gemedieerd werd door minder uitstellen. Deze bevindingen spreken het idee tegen dat een gelimiteerde theorie mensen helpt om hun bronnen effectiever te alloceren. In plaats daarvan zijn het de mensen met een ongelimiteerde theorie die goed zelfreguleren wanneer er sprake is van hoge eisen.
Soms kan het kijken naar progressie ons afleiden van ons doel. In Positieve effecten van een focus op progressie stelde ik dat zelf-evaluatie van progressie een sleutel tot motivatie is en dat de perceptie van progressie in het algemeen het gevoel verhoogt dat je tegen een taak opgewassen bent en de motivatie om verder te gaan (Schunk & Usher, 2012). Maar je richten op progressie versterkt motivatie niet altijd. Soms leidt het kijken naar progressie die je geboekt hebt tot het verlagen van je focus op het doel dat je wilt bereiken. Om het uit te leggen moet ik eerst iets uitleggen over zelfregulatie en doelafscherming.
Als ouders vinden we weinig dingen belangrijker dan dat het goed gaat met onze kinderen. Gelukkig hebben we via de manier waarop we hen opvoeden een aanzienlijke invloed op hun mentale gezondheid. Om die invloed goed te kunnen gebruiken is het belangrijk om te weten wat goed werkt in opvoeden. Joussemet et al. (2018) zijn momenteel bezig met onderzoek waarvan de resultaten nog niet binnen zijn. Hun beschrijving van hun onderzoek is toch al interessant omdat het inzicht geeft in enkele kernaspecten van effectief opvoeden. Lees verder »
In dit artikel betoogde ik dat het volgen van je interesses een drijvende kracht kan zijn achter competentie-ontwikkeling. In dat artikel onderscheidde ik twee aspecten aan interesses, namelijk dingen die je leuk vindt om te doen en te leren en dingen die je belangrijk of betekenisvol vindt om te doen en te leren.
De Canadese onderzoekers Marlee Mercer en Duygu Biricik Gulseren onderzochten de potentieel schadelijke gevolgen van negatieve feedback gericht op bachelorstudenten (Mercer & Gulseren, 2023). Prestatiefeedback is essentieel in het hoger onderwijs, met name om studenten te ondersteunen in hun leerproces. Ook het geven van negatieve feedback kan nodig en nuttig zijn. Negatieve feedback kan echter onbedoeld schadelijk zijn, zeker wanneer het algemener is dan constructieve kritiek en het zich niet richt op specifieke gedragingen.
Patricia Chen en enkele collega’s introduceren een nieuw begrip: de strategische mindset. Deze mindset blijkt goed bruikbaar te zijn wanneer we te maken hebben met nieuwe taken of tegenslag. Lees verder »
In dit artikel schreef ik dat onderzoek uit de zelfdeterminatie laat zien dat wanneer we activiteiten verrichten die in overeenstemming zijn met onze waarden, we ons beter voelen en beter functioneren. Een lezer was hier geïnteresseerd in en vroeg me om literatuurverwijzingen waar uit dit blijkt. Hier kun je mijn antwoord lezen.
Interesse is een sterk motiverende kracht die een belangrijke richtinggevende rol kan spelen in onderwijs en loopbanen. Er zijn directe voordelen van doen wat we interessant vinden. Wanneer we geïnteresseerd zijn in wat we doen hebben we meer aandacht voor wat we doen, spannen we ons meer in en voelen we ons beter. Wanneer we iets interessants aan het doen zijn, worden onze zelfregulatie, taakbetrokkenheid en volharding ook beter evenals onze prestaties (Harackiewicz et al., 2016).
Persoonlijkheidstrekken worden gezien als gedragsneigingen die relatief stabiel zijn over tijd en over verschillende situaties. Zowel onder leken als psychologen zijn er veel mensen die denken dat het veranderen van je persoonlijkheid moeilijk of misschien zelfs onmogelijk is. Deze overtuiging is primair gebaseerd op de observatie dat de persoonlijkheid van de meeste mensen niet zoveel lijkt te veranderen gedurende het volwassen leven. Maar een artikel van Hennecke et al. (2014) suggereert dat zelfgestuurde persoonlijkheidsverandering mogelijk is. In het artikel leggen zij uit waarom persoonlijkheid vaak niet verandert, waarom persoonlijkheid wel kan veranderen en hoe dit gedaan kan worden.
Hieronder presenteer ik een lijst van cognitieve biases, heuristieken en effecten waar we allemaal in zekere mate behept zijn met daarbij een compacte uitleg (lees ook dit, dit en dit). Ik gebruik vooral de Engelse termen omdat deze het vaakst gebruikt worden, ook in Nederlandstalige literatuur. Het kennen van deze fouten en heuristieken kan ons helpen om onszelf en anderen beter te begrijpen, om minder slachtoffer te worden door toedoen van deze fouten en neigingen en om een realistischere kijk op de werkelijkheid te ontwikkelen (lees ook dit, dit en dit).
Wat voor type doelen we nastreven heeft invloed op hoe we denken over wilskracht. En dat heeft op zijn beurt weer invloed op hoe lang we volhouden, hoe goed we ons voelen en hoeveel progressie we boeken.
Wij gebruiken cookies op onze website om u de meest relevante ervaring te bieden door uw voorkeuren en herhaalbezoeken te onthouden. Door op "Accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van ALLE cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Open link ► Dit onderzoek richt zich op de vraag of jonge mannen in Nederland conservatiever worden ten aanzien van…