Stereotypering kan allerlei schadelijke gevolgen hebben. In dit artikel kun je lezen dat mensen op wie een stereotypering betrekking heeft, in hun functioneren belemmerd kunnen worden door de stereotypering. Ook kun je in het artikel lezen dat stereotypering een eerlijke en goede beoordeling en behandeling van gestereotypeerde individuen kan ondermijnen. In dit artikel kun je lezen dat stereotypering de manier van denken van mensen al op zeer jonge leeftijd kunnen beïnvloeden, vaak zelfs zonder dat zij zich hier zelf bewust van zijn. In dit artikel kun je lezen dat niet alleen negatieve maar ook positieve stereotyperingen presteren kunnen ondermijnen.

Leven we inmiddels in een rechtvaardige maatschappij waarin we allemaal gelijke kansen hebben? Behoren discriminatie op grond van geslacht, etniciteit, sekse, seksuele geaardheid, handicap, leeftijd, etc., nu definitief tot het verleden? Zijn individuen die discriminatie in onze maatschappij aan de orde proberen te stellen daarom slechts zeurpieten, aanstellers of aandachtszoekers? Of hebben zij wel degelijk een punt en zijn mensen die het bestaan van discriminatie ontkennen juist glasharde leugenaars? Kaidi Wu & David Dunning (2020) hebben een artikel geschreven dat behulpzaam kan zijn in het denken over deze vragen. Ze hebben het over een speciaal soort cognitieve blinde vlek. Zij betogen in hun artikel dat leden van sociaal dominante groepen zich weinig bewust zijn van de sociale privileges die ze hebben.

Lees verder »

Recent onderzoek heeft aangetoond dat onze percepties van intelligentie en bekwaamheid gevolgen kunnen hebben voor leren, inclusiviteit en diversiteit in educatieve en professionele omgevingen. Dit artikel bespreekt een paper van Porter & Cimplian (2023) en een paper van Muradoglu et al. (2023), die elk een uniek inzicht bieden in deze kwestie.

Lees verder »

De replicatiecrisis binnen de psychologie heeft laten zien dat vrij veel onderzoeksresultaten uit het verleden niet vertrouwd kunnen worden. Sommige cynici zien hierin een reden om de hele psychologie af te schrijven en niet serieus meer te nemen. Dit vind ik een onlogische en onverstandige reactie. De replicatiecrisis komt voort uit een tekortschieten aan methodische en statistische kwaliteit van onderzoeken en een te geringe aandacht voor replicatiestudies en negatieve resultaten. De oplossing kan niet zijn om het hele idee van wetenschappelijkheid in de psychologie los te laten. Niet wetenschappelijke beweringen over psychologie zijn nog veel zwakker in methodische zin en daarmee nog minder betrouwbaar. Nee, de oplossingsrichting ligt in het methodisch versterken van wetenschappelijk psychologisch onderzoek (lees hier een voorbeeld van hoe Carol Dweck deze handschoen zeer serieus oppakt). De huidige situatie brengt met zich mee dat er, als het ware, een nieuwe inventaris moet worden opgebouwd van psychologische kennis. We kunnen er niet meer vanuit gaan dat onderzoeksresultaten uit het verleden automatische vertrouwd kunnen worden. Ieder onderwerp binnen de psychologie moet kritisch onder de loep genomen worden.

Lees verder »

Hieronder presenteer ik een lijst van cognitieve biases, heuristieken en effecten waar we allemaal in zekere mate behept zijn met daarbij een compacte uitleg (lees ook dit, dit en dit). Ik gebruik vooral de Engelse termen omdat deze het vaakst gebruikt worden, ook in Nederlandstalige literatuur. Het kennen van deze fouten en heuristieken kan ons helpen om onszelf en anderen beter te begrijpen, om minder slachtoffer te worden door toedoen van deze fouten en neigingen en om een realistischere kijk op de werkelijkheid te ontwikkelen (lees ook dit, dit en dit).

Lees verder »

Who is good at this game? Linking an activity to a social category undermines children’s achievement A. Cimpian, Y. Mu Y, & L.C. Erickson (2014)   Samenvatting: De theorieën van kinderen over prestaties hebben een sterke invloed op hun leerprestaties. Kinderen die entiteiten-theorieën hebben geloven dat hun vermogen om een taak uit te voeren wordt gedicteerd door de hoeveelheid natuurlijk talent die zij voor die taak hebben – een geloof dat goed gedocumenteerde negatieve consequenties heeft voor hun presteren (bijv. verlaagd doorzettingsvermogen, slechter functioneren). Het is dus belangrijk om te begrijpen wat ertoe leidt dat kinderen zich deze entiteiten-theorieën eigen maken. In de experimenten die hier worden beschreven hypothetiseerden wij dat de simpele handeling van het koppelen van succes in een onbekende, uitdagende activiteit aan een sociale groep leidt tot entiteiten-overtuigingen die zo sterk zijn dat ze interfereren met het vermogen van kinderen om de activiteit uit te voeren. Twee experimenten lieten zien dat, zoals voorspeld, de prestatie van 4 tot 7 jaar oude kinderen (N = 192) slechter werd wanneer zij werden blootgesteld aan informatie die succes in de taak associeerde met een bepaalde sociale groep (bijv. “jongens zijn goed in dit spel”), ongeacht of de kinderen zelf behoorden tot die groep.   Lees ook: Even positive stereotypes can hinder performance

Er is veel onderzoek gedaan naar welke interventies leerlingen en studenten helpen om goed te leren en te presteren. Tot nu toe heeft nadruk gelegen op het onderzoeken van kortetermijneffecten van interventies. Begrijpelijk, want je wilt graag dingen doen die studenten snel helpen wanneer ze problemen in het leren en presteren. Maar wat weten we over de langetermijneffecten van interventies?

Wanneer mensen een test moeten maken in het kader van bijvoorbeeld een sollicitatie dan wordt hen soms gevraagd om hun etniciteit of ras aan te vinken op een formulier. Ik ben sceptisch over hoe betekenisvol en nuttig het is om mensen te categoriseren op een dergelijke manier en ik denk dat het in veel gevallen meer kwaad dan goed doet. Naar mijn inzicht is de kans niet alleen groot dat degene die de test moet maken er negatief door beïnvloed wordt (en slechter gaat presteren) maar ook dat degene die testprestatie moet beoordelen er negatief door beïnvloed wordt en minder objectief gaat beoordelen. Ik zal uitleggen waarom.Lees verder »

Een tijdje geleden schreef ik over het belang van het combineren van hoop en kritisch denken. Hoop zonder kritisch denken is naïviteit; kritisch denken zonder hoop is cynisme; de afwezigheid van beide is apathie, schreef ik toen. Die combinatie is in het algemeen belangrijk in het leven, denk ik, en ook wanneer we lezen over aanpakken die ons leven en werken beter zouden kunnen maken. Eén van de redenen om hier vandaag over na te denken is dat ik een interessant mailtje kreeg van David Creelman.

Wanneer profiteren leerlingen wel van een groeimindset en wanneer niet? Wanneer werken groeimindsetinterventies goed en wanneer minder goed? Een nieuw onderzoek van Cameron Hecht en collega’s maakt gebruik van enkele geavanceerde inzichten en technieken en komt met relevante antwoorden.

Lees verder »