Lees verder »

Deze week heb ik een mini-enquête gedaan naar het gebruik van progressiegerichte technieken. Voor wie nog niet zo bekend is met de term: ik heb de progressiegerichte aanpak samen met Gwenda Schlundt Bodien ontwikkeld. De progressiegerichte aanpak heeft haar wortels in (1) oplossingsgericht werken, (2) sociale psychologie, (3) onze eigen ervaringen en vindingen. Aan de enquête deden 123 mensen mee (101 van hen lieten een e-mailadres achter om mee te loten naar één van de vier exemplaren van het boek Progressiegericht Werken die werden verloot – zie de winnaars onderaan dit artikel). Hier zijn de resultaten van de mini-enquête:

Lees verder »

Een krachtige toepassing van progressiegerichte technieken en principes is conflicthantering. De aanpak is heel activerend. Als progressiegerichte coach ben je niet degene die analyseert, oordeelt en adviseert. Je werkt vanuit een houding van niet weten. Dit leidt ertoe dat je gesprekspartners stap voor stap meer zicht krijgen op wat zij samen zouden willen bereiken en hoe ze vooruit kunnen komen in die richting. In dit artikel kun je lezen welke principes en technieken je kunt inzetten. 

Lees verder »

Progressiegerichte gesprekken zijn vaak nuttig. Ze verlopen meestal in een prettige sfeer en leveren doorgaans goede ideeën op voor volgende stappen. Na afloop van progressiegericht gesprekken en sessies voelen deelnemers zich vaak competent, optimistisch en verbonden met elkaar.  Progressiegerichte technieken zijn bruikbaar in allerlei situaties zoals helpende gesprekken, sturende gesprekken, conflicthantering en teamsessies. Hieronder bespreek ik drie redenen waarom mensen progressiegerichte technieken (nog) niet gebruiken. Lees verder »

Het is natuurlijk fijn dat er coaches zijn die cliënten kunnen helpen wanneer zij daar behoefte aan hebben. Maar wat ook fijn is, is dat we de principes van progressiegerichte coaching ook op onszelf kunnen toepassen. We noemen dit zelfcoaching. En als progressiegerichte professionals kunnen we onze cliënten de vaardigheid van zelfcoaching ook aanleren. Zelfcoaching heeft enkele aantrekkelijke voordelen. We kunnen het altijd en overal toepassen en het is goedkoper en praktisch gemakkelijker te realiseren dan naar een coach te gaan. Om progressiegerichte zelfcoaching te kunnen toepassen, zijn tenminste drie dingen nodig:

Lees verder »

Begin 2012 bedachten wij de naam ‘progressiegericht werken‘ als aanduiding voor de aanpak die wij (als CPW) gebruiken. Opgeteld schreven Gwenda Schlundt Bodien en ik sinds dat moment een aardig rijtje boeken (zie hier en hier) en meer dan duizend korte artikelen over progressiegericht werken (en tientallen langere). Ook trainden wij vele honderden mensen (misschien zelfs een paar duizend), onder wie coaches, medewerkers, leidinggevenden en docenten in de aanpak. Inmiddels is progressiegericht werken een vrij bekende term geworden. Toch is de term en de aanpak ook bij velen nog onbekend. Daarom lijkt het me goed om nog eens uit te leggen wat progressiegericht werken is. 

Lees verder »

Online coaching, coaching via internet, kan een interessant alternatief zijn voor face-to-face coaching. Bij progressiegerichte online coaching kunnen alle eerder bekende progressiegerichte technieken en principes worden toegepast, zoals de 7-stappenaanpak, de cirkeltechniek, enzovoorts. Wat zijn de voordelen en mogelijke nadelen van online coaching?

Lees verder »

Handboek Progressiegericht Coachen

Een praktische en onmisbare gids voor progressiegerichte coaches over effectieve vragen, gespreksstructuren en theoretische achtergronden.

Progressiegericht werken is een verzameling van principes en technieken die helpen om gewenste progressie en bereikte progressie zichtbaar te maken en om ideeën op te doen voor verdere progressie. De progressiegerichte aanpak ligt in het verlengde van praktische aanpakken zoals oplossingsgericht werken en wordt sterk gevoed vanuit wetenschappelijk onderzoek.Lees verder »

Een beroepsgroep die in toenemende mate gebruik maakt van progressiegerichte uitgangspunten en technieken is die van de loopbaanbegeleiders. Progressiegerichte loopbaanbegeleiding wijkt in enkele opzichten af van traditionele loopbaanbegeleiding. In de eerste plaats wordt er gebruik gemaakt van bekende progressiegerichte technieken zoals nuttigheidsvragen, schaalvragen, gewenste situatievragen, toekomstprojectievragen, eerdere successenvragen en coping vragen. In de tweede plaats wordt er gewerkt met een progressiegerichte basishouding. Deze houding is er niet één van de expert die adviezen en oordelen aanreikt maar een houding van niet weten. Door aan te sluiten op het perspectief van de kandidaat/cliënt en door goede vragen te stellen ontdekt de cliënt zelf hoe hij of zij stappen vooruit kan zetten. Deze houding wordt wel ‘leiden van achteren’ genoemd. In de derde plaats werkt de progressiegerichte loopbaanbegeleiding vanuit een wat andere visie op loopbaanontwikkeling en -begeleiding dan traditioneel het geval is. Lees verder »

Eén van de hoogtepunten in de Training Progressiegericht Coachen vinden we meestal het onderdeel waarbij er een livecliënt komt die door de cursisten gecoacht wordt. Het coachingsgesprek wordt gevoerd aan de hand van de CPW 7 stappen aanpak. Dit proces is vaak erg leerzaam. Hieronder noem ik enkele van de punten die vaak genoemd worden als leerzaam.

Lees verder »

In een recente trainingsgroep had ik deelnemers verschillende progressiegerichte technieken geleerd zoals de CPW-7-stappen aanpak, de progressiegerichte cirkeltechniek, de techniek van positief nee zeggen en progressiegericht sturen. Op de tweede dag van de training maakte één van de deelnemers een opmerking die ongeveer als volgt luidde: “Eerst wil ik even zeggen dat ik dit allemaal heel interessant en nuttig vind maar ik vraag me wel iets af. Als zowel wij als medewerkers als het management progressiegerichte vaardigheden leren, zijn beide partijen dan niet gewoon beter aan het worden in het toepassen van gespreksfoefjes? Eerst probeert mijn manager een slimme formulering te maken om mij zover te krijgen dat ik iets ga doen en dan zet ik daar tegenover een slimme formulering van de positieve nee techniek. Het lijkt alsof we alleen maar trucjes aan het toepassen zijn. Ik denk dat we zo niet meer eerlijk en spontaan kunnen zijn!”

Onderzoekers Gillison et al. (2018) hebben een meta-analyse uitgevoerd om het effect te bepalen van technieken gebaseerd op de zelfdeterminatietheorie (ZDT) op motivatie voor gezond gedrag. In 8 databases zochten zij relevante publicaties uit de periode van 1970-2017. In de meta-analyse namen zij uiteindelijk 74 onderzoeken mee die alle een controlegroep hadden en een voor- en nameting. De gebruikte technieken werden gegroepeerd tot 18 ZDT technieken. Er werd gekeken naar het effect van het gecombineerde gebruik van deze technieken op de volgende uitkomsten: 1) beleefde autonomie, 2) beleefde competentie, 3) beleefde verbondenheid, 4) autonome motivatie en 5) beleefde autonomie-ondersteuning. Ook werd gekeken naar de afzonderlijke effecten van de ZDT-technieken.

Lees verder »

Binnen progressiegerichte gespreksvoering is de platformvraag een belangrijke en populaire. Deze vraag houdt in essentie in: Hoe ver ben je al in wat je wilt bereiken? De vraag is gebaseerd op het uitgangspunt binnen progressiegericht werken dat er altijd al een zekere basis van succes is, hoe klein die misschien ook is, waarop verder gewerkt kan worden. Het gaat, met andere woorden, om het idee dat de cliënt altijd al begonnen is met enige progressie te boeken in de gewenste richting. Ik leg de voordelen uit van de platformvraag en beschrijf enkele manieren waarop hij gesteld kan worden. 

Lees verder »

Nuttigheidsvragen behoren tot de meest bekende en geliefde progressiegerichte technieken. Hier zijn twee manieren waarop je ze bij conflicthantering extra behulpzaam kunt maken. 

Progressiegerichte principes en technieken zijn heel goed bruikbaar bij conflicthantering. Enkele eerdere artikelen waarin ik daar voorbeelden van gaf staan hier, hier en hier. Een vraag die bij uitstek goed bruikbaar is is de nuttigheidsvraag. Zoals ik in dit artikel al schreef kan die op twee grofweg soorten manieren gesteld worden. De eerste manier gaat over de nuttige invulling en aanpak van het gesprek en kan bijvoorbeeld als volgt worden geformuleerd: “Hoe kunnen we de tijd wat jou betreft zo nuttig mogelijk gebruiken?” De tweede manier gaat over gewenste opbrengst van het gesprek en kan bijvoorbeeld als volgt worden geformuleerd: “Waaraan zou je na afloop van ons gesprek merken dat je er iets aan hebt gehad?”. Deze  twee vormen van nuttigheidsvragen kunnen heel goed beide gesteld worden in een gesprek. Ze vullen elkaar vaak goed aan. Hier zijn twee manieren om je nuttigheidsvraag in conflicthantering extra behulpzaam te maken.

Lees verder »

In dit artikel beschrijf ik het werk van Igor Grossmann en zijn collega’s over het belang van wijs redeneren. Wijs redeneren heeft nog relatief weinig aandacht gehad in onderwijs en wetenschap maar het lijkt verstandig dit meer te gaan doen. Wijs redeneren is goed aan te leren en hangt samen met verschillende wenselijke uitkomsten zoals sociaal gedrag, welbevinden en genuanceerd denken. Het lijkt essentieel te zijn voor goed leiderschap en het kan helpen om complexe vraagstukken op te lossen en polarisatie tegen te gaan. Daarom lijkt het een goed idee om in onderwijs aandacht te besteden aan de ontwikkeling van wijsheid. Maar ook in organisaties kunnen we dingen doen om wijsheid te bevorderen. Een aanpak die hierbij goed kan werken, is progressiegerichte intervisie. 

Lees verder »