In 1977 bedacht psycholoog Lee Ross de term fundamentele attributiefout. Hiermee bedoelde hij dat wij mensen geneigd zijn systematisch verkeerd te denken over de oorzaken van ons gedrag. Het verkeerde zit hem erin dat we de invloed van factoren binnen onszelf (eigenschappen, aanleg, etc.) systematische overschatten en de invloed van factoren buiten onszelf systematisch onderschatten. De realiteit is dat factoren buiten onszelf veel invloed op ons gedrag hebben. In welke context we ons bevinden, heeft veel invloed op hoe we ons gedragen (lees meer hierover).
In een nieuw artikel beschrijft onderwijspsycholoog Barak Rosenshine tien principes van instructie, ofwel 10 strategieën, gebaseerd op onderzoek, die iedere docent zou moeten kennen en gebruiken. Hieronder staan deze 10 essentiële docentstrategieën. Als je ze gelezen hebt, noteer dan eens welke je zelf al toepast en over welke je wel meer te weten zou willen komen.
Wat vind jij: moet onderwijs van hoge kwaliteit gezien worden als een universeel recht? Zou de overheid moeten garanderen dat ieder kind toegang heeft tot kwalitatief goed onderwijs? En laat me je nog iets vragen: hebben vrijwel alle mensen een groot potentieel om hun intellectuele vermogens te ontwikkelen of geldt dit slechts voor een een deel van de mensen? Onderzoekers Savani, Rattan & Dweck (2017) hebben deze twee verschillende manieren van denken over potentieel namen gegeven. Geloven dat vrijwel iedereen een hoog potentieel heeft noemen ze de universele overtuiging; geloven dat dit slechts geldt voor een deel van de mensen noemen ze de niet-universele overtuiging. Ik spreek hier voor het gemak van de universele mindset en de niet-universele mindset.
Wanneer we informatie willen overdragen of een boodschap willen overbrengen kunnen we natuurlijk eenvoudigweg zeggen wat we willen zeggen en uitleggen wat we willen uitleggen. We zouden deze strategie directe communicatie kunnen noemen. Een andere strategie is het gebruik wat in de sociale psychologie zelfovertuigingstechnieken wordt genoemd. Zelfovertuigingstechnieken zijn werkvormen waarin de persoon via vragen en actieve participatie zelf het belang van de informatie of boodschap ontdekken. Directe communicatie kan soms weerstand oproepen (dit wordt wel het reactance effect genoemd). Het idee achter zelfovertuigingstechnieken is dat ze motiverender zijn. Als je zelf tot een bepaalde conclusie komt en deze zelf kunt verwoorden, zul je hem eerder aanvaarden en internaliseren (dit wordt wel het zeggen-is-geloven-effect genoemd).
In deze tijd van Wikipedia en Google hoor je wel zeggen dat het hebben van kennis minder belangrijk is geworden omdat je immers alles toch zo kunt opzoeken. Waarom zou je het dan moeten weten? Als je maar de vaardigheid en de middelen hebt om de kennis die je hier en nu nodig hebt, op te zoeken. Ook kom ik vaak de stelling tegen dat artikelen niet te theoretisch moeten zijn maar vooral praktisch gericht. De gedachte hierachter is dat mensen niet geïnteresseerd zijn in theorie maar alleen (hapklaar) aangereikt willen krijgen hoe ze iets moeten aanpakken of oplossen. Nu ben ik wel een liefhebber van Google en zeker van Wikipedia en ook kan ik onderschrijven hoe prettig en nuttig praktisch bruikbare informatie is, maar ik denk dat het belang van kennis onderschat wordt.
In 2008 verscheen mijn boek Paden naar oplossingen waarvan nu een heruitgave is verschenen. Het boek bevat een uitgebreide beschrijving van oplossingsgerichte technieken en principes. Ook bevat het hoofdstukken over de ontstaansgeschiedenis van oplossingsgericht werken en van onderzoek. In de heruitgave van het boek zijn twee interviews opgenomen met oplossingsgerichte pioniers: Eve Lipchik en Wally Gingerich.
Daarnaast staan in het boek veel onderwerpen die niet uit de oplossingsgerichte wereld komen. Een aantal hiervan zijn eigen uitvindingen zoals het 4SFC-model en sturen. Een aantal andere onderwerpen zijn de groeimindset van Carol Dweck, positief nee zeggen van William Ury en de Feedbackladder van David Perkins. In dit voorwoord bij de nieuwe uitgave kun je iets meer lezen.
Coert Visser, juni 10, 2017 in: Progressiegericht werken|Reacties uitgeschakeld voor Trainingen Progressiegericht Werken
Vanuit Centrum Progressiegericht Werken verzorgen wij intensieve trainingen voor coaches, leidinggevenden, docenten, hulpverleners, trainers, adviseurs en medewerkers over progressiegericht werken. Progressiegericht werken is een verzameling van principes en praktische technieken die helpen om gewenste progressie en bereikte progressie zichtbaar te maken en om ideeën op te doen voor verdere progressie. De trainingen worden verzorgd door Gwenda Schlundt Bodien en Coert Visser. Onze trainingen zijn zeer praktisch gericht en tegelijk gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek, onder andere uit de mindsettheorie en de zelfdeterminatietheorie. Praktische progressiegerichte technieken zijn bijvoorbeeld: de cirkeltechniek, de CPW-7-stappenaanpak, progressiegericht sturen, progressiegericht nee zeggen, de kantelinterventie, groeimindsetinterventies en de plus achter de min zoeken. Lees verder »
Veel coaches en trainers hebben van tijd tot tijd te maken met cliënten of cursisten die tegen hun zin in mee moeten doen aan het gesprek of de training met jou. Wanneer je met zulke cliënten te maken hebt, heeft het geen zin om over hun bezwaren heen te stappen en gewoon aan de gang te gaan. Een techniek die je goed kunt gebruiken om constructief met hen in gesprek te komen is de kantelinterventie. Hieronder staat een voorbeeld van een gesprek waarin deze techniek gebruikt wordt.
Paperback, 204 blz. | Nederlands JustInTime Books | 2e druk, 2017 EAN: 9789079750047
Dit boek is een pleidooi tegen fatalisme en voor realistisch optimisme. Het laat namelijk zien dat betekenisvolle progressie bestaat, zowel in onze individuele levens als op het niveau van samenlevingen. De wetenschap van de psychologie biedt duidelijke aanknopingspunten voor hoe we progressie kunnen boeken. Het boek gaat uitgebreid in op het werk van bekende psychologen zoals Carol Dweck, Ed Deci, Richard Ryan, Daniel Kahneman, Anders Ericsson, Walter Mischel en Steven Pinker.
Interesse is een sterk motiverende kracht die een belangrijke richtinggevende rol kan spelen in onderwijs en loopbanen. Er zijn directe voordelen van doen wat we interessant vinden. Wanneer we geïnteresseerd zijn in wat we doen hebben we meer aandacht voor wat we doen, spannen we ons meer in en voelen we ons beter. Wanneer we iets interessants aan het doen zijn, worden onze zelfregulatie, taakbetrokkenheid en volharding ook beter evenals onze prestaties (Harackiewicz et al., 2016).
Veel coaches kennen de paradox: cliënten komen in coaching maar stellen zich vervolgens passief op en negeren je adviezen. Ook ik heb dit vaak zien gebeuren. Aan het begin van mijn loopbaan heb ik vele jaren als coach gewerkt op een wat je zou kunnen noemen traditionele manier. Deze manier van werken komt neer op 1) het analyseren van het probleem van de coachee, 2) het komen tot een diagnose, 3) het geven van adviezen en 4) het bespreken van de voortgang in het proces. Jarenlang heb ik vastgehouden aan deze manier van werken hoewel ik vaak ontevreden was over de effectiviteit van mijn coaching. Ik was vaak hard aan het werk in gesprek en cliënten leken nogal eens ongemotiveerd en passief. Eén van de meest onbegrijpelijke dingen vond ik dat cliënten adviezen vaak niet opvolgden.
De nuttigheidsvraag is een belangrijke techniek voor iedere progressiegerichte professional. De vraag heeft meerdere functies, is bruikbaar in meerdere onderdelen van het gesprek en kan op verschillende manier gesteld worden. Laten we eerst kijken naar twee basisformuleringen van nuttigheidsvragen. De eerste is de opbrengstgerichte formulering. Deze is erop gericht om expliciet te maken wat het gesprek zou moeten opleveren voor de gesprekspartner. De tweede is de aanpakgerichte formulering. Deze is erop gericht om boven tafel te krijgen welke inhoud ter tafel moet komen en welk proces het beste gevolgd kan worden om het gesprek nuttig te maken. Hieronder staan twee voorbeelden van deze twee soorten formuleringen.
Wij gebruiken cookies op onze website om u de meest relevante ervaring te bieden door uw voorkeuren en herhaalbezoeken te onthouden. Door op "Accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van ALLE cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Open link ► De Amerikaanse filosoof Daniel Dennett is onlangs op 82-jarige leeftijd overleden. Dennett stond bekend om zijn unieke…