In 2009 interviewde ik Keith Stanovich, hoogleraar aan de universiteit van Toronto voor het eerst. De aanleiding was toen het verschijnen van zijn boek What intelligence tests miss. In dat interview legde hij uit dat intelligentie en rationaliteit niet hetzelfde zijn en dat rationaliteit erg belangrijk is. Hij legde uit dat intelligentietests incomplete instrumenten zijn voor het meten van cognitief functioneren omdat ze rationaliteit niet meten. Nu, 7 jaar later, interviewde ik Stanovich opnieuw, nu naar aanleiding van zijn boek The Rationality Quotient, dat hij samen met Richard West en Maggie Toplak schreef. Het boek presenteert een protoype voor een testbatterij die rationaliteit in zijn verschillende facetten meet. Deze rationaliteitstest heeft de naam Comprehensive Assessment of Rational Thinking (CART).
Als een leerling zegt: “Ik vind dit saai”, duidt dat dan op een gebrek aan motivatie? Dat is mogelijk maar de opmerking kan ook duiden op iets anders: een statische mindset.
In het boek, The Rationality Quotient, legt Keith Stanovich, hoogleraar psychologie in Toronto, uit wat rationaliteit is. Hij beschrijft twee conceptualisaties van rationaliteit, een smalle en een brede theorie (een onderscheid dat is gemaakt door de politicoloog Jon Elster, 1983). Lees hieronder wat deze begrippen inhouden en waarom ze belangrijk zijn.
Hoe kunnen we effectief studeren? Hieronder beschrijf ik 3 dimensies van effectief studeren. Deze zijn niet alleen bedoeld voor jonge mensen die een opleiding doen. Tegenwoordig is levenslang leren immers steeds normaler. En het is ook goed voor ons. Jezelf verstandelijk blijven uitdagen op iedere leeftijd draagt bij aan een gezond leven. Weten hoe je effectief studeert is goed voor iedereen op iedere leeftijd. De tips die hieronder vermeld staan kun je gebruiken als je bijvoorbeeld kennis uit boeken moet bestuderen maar ook als je bijvoorbeeld een muziekinstrument wilt leren bespelen.
Het maken van fouten is normaal gesproken niet plezierig. Maar het krampachtig proberen te vermijden van fouten kan gevaarlijk zijn en het verbieden van fouten heeft ook al geen zin. Dergelijke pogingen zullen er waarschijnlijk toe leiden dat je alleen nog maar op safe zult proberen te spelen en het aangaan van nieuwe uitdagingen zult gaan vermijden. Veel mensen realiseren zich dat het maken van fouten onvermijdelijk is. In hun goede bedoelingen om mensen juist aan te moedigen om vooral te blijven leren en proberen zeggen ze soms dingen als: “fouten maken moet!”, “het is juist goed om fouten te maken!” want: “van je fouten kun je leren!” Toch denk ik dat deze manier van denken de plank net misslaat.
Roy Baumeisters boek Wilskracht uit 2012 beargumenteerde twee dingen die intuïtief aansprekend zijn. Het eerste was het grote belang van wilskracht. Dit idee komt neer op de gedachte dat wilskracht een zeer belangrijke sterkte is die ons in staat stelt om de zelfcontrole uit te oefenen die essentieel is voor het bereiken van onze doelen. Het tweede ging over egodepletie. Dit idee houdt in dat wilskracht een gelimiteerde bron is. Met andere woorden: wanneer we onze wilskracht hebben gebruikt om ons te concentreren en om verleidingen te weerstaan dan leidt dit ertoe dat we minder wilskracht overhouden om nieuwe uitdagingen aan te gaan en verleidingen te weerstaan. Deze beide ideeën zijn in de problemen.
Ga je gemakkelijk het gesprek aan met iemand die geheel anders denkt over een bepaald onderwerp (zoals politiek of religie)? Je houding tegenover een onderwerp wordt bepaald door wat je denkt dat waar is, met andere woorden: door je overtuigingen. In hoeverre kunnen mensen hun houding over onderwerpen veranderen? Mensen met een statische mindset over houdingen denken dat houdingen niet of nauwelijks veranderbaar zijn. Mensen met een groeimindset over houdingen denken dat houdingen wel veranderbaar zijn.
Veel coaches die progressiegericht leren werken, zijn enthousiast over de CPW 7 stappenaanpak. Deze aanpak is geeft een gespreksstructuur weer die vaak erg goed bruikbaar is in coachingsgesprekken. Lang geleden vertelde een cursist me dat ze de progressiegerichte aanpak toepaste in haar coachingsgesprekken. Aan het einde van de gesprekken vroeg ze steevast aan haar coachees of ze het gesprek nuttig hadden gevonden. Bijna zonder uitzondering zeiden die coachees dat dat inderdaad zo was. Maar, zo vroeg deze cursist me, het is fijn dat zij het nuttig vonden maar ik ben ook met mijn eigen leerproces bezig. Hoe kan ik nu voor mezelf een idee krijgen of ik het gesprek goed heb aangepakt?
Eén van de eenvoudigste en populairste progressiegerichte technieken is de cirkeltechniek. Eén van de situaties waarin deze techniek erg goed werkt is in een intakegesprek. Een intakegesprek is een oriënterend gesprek met een mogelijke opdrachtgever of cliënt. Het doel van een intakegesprek is meestal om te bepalen of de dienstverlener de opdracht gaat uitvoeren. Hier is een voorbeeld van hoe de cirkeltechniek nuttig kan zijn in dat soort situaties.
In 1937 beschreef de Nederlandse historicus en journalist Jan Romein zijn ‘wet van de remmende voorsprong’ die zegt dat het hebben van een voorsprong op een bepaald gebied kan leiden tot:
het afnemen van de stimulans om te streven naar verdere vooruitgang;
een terughoudendheid om je aan te passen aan veranderingen;
een onvermogen om je aan te passen aan veranderingen.
Als resultaat hiervan wordt het individu of de groep die eerst een voorsprong had, ingehaald door anderen. In cybernetische termen treedt een mechanisme van negatieve feedback op wat neerkomt op het volgende: A veroorzaakt B wat een afname van A veroorzaakt. Met andere woorden: de output van het systeem verzet zich tegen de input van het systeem wat het systeem stabiliseert. Dit negatieve feedbackmechanisme kan een handicap voor het systeem worden wanneer de omgeving verandert en andere en hogere eisen stelt. Op deze manier kan het bestaan van succes leiden tot een afname in inspanningen wat toekomstig succes kan ondermijnen.
Ken je het filmpje waarin Carol Dweck uitlegt over Not Yet? Zij vertelt daarin over een middelbare school in Chicago die werkt met de beoordeling nog niet (not yet) als een leerling niet slaagt voor een toets. Als je het filmpje nog niet kent, raad ik je aan om het even te bekijken voor je verder leest.
Wat waarderen we meer in de prestaties van anderen: hard werken of talent? En wat maakt het eigenlijk uit hoe we deze vraag beantwoorden?
De talentbias in muziek
Onderzoekers Tsay & Banaji (2011) vonden bewijs voor wat zij noemden een naturalness bias wat ik hier maar vertaal als talentbias. De talentbias betekent dat we een voorkeur hebben voor mensen die we zien als natuurlijk getalenteerd boven mensen die we zien als harde werkers, zwoegers. Hoewel expertmusici verklaarden dat ze hard werk belangrijker vonden dan talent bleek dat ze onbewust toch de voorkeur gaven aan talen. Tsay & Banaji demonstreerden dit door meer dan 100 professioneel getrainde musici twee profielen te laten lezen van twee professionele musici met daarbij een muziekopname om naar te luisteren van deze twee musici.
Een nieuw boek, The Developing Genome, beschrijft de fascinerende ontwikkelingen in het vakgebied van de epigenetica. Deze ontwikkelingen maken het nodig dat we onze kijk op de invloed van genen herzien.
Wij gebruiken cookies op onze website om u de meest relevante ervaring te bieden door uw voorkeuren en herhaalbezoeken te onthouden. Door op "Accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van ALLE cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Open link ► Dit onderzoek van Porter et al. (2024) verkent de effecten van gedeeld leiderschap en collectieve doeltreffendheid (het…