Progressiegericht sturen wordt gezien als één van de nuttigste technieken die wij cursisten aanleren tijdens onze trainingen. De techniek is bruikbaar in situaties waarin je in een rol zit waarin je verwachtingen mag stellen aan het gedrag en prestaties van anderen. Het meest voor de hand liggende voorbeeld van zo’n rol is die van leidinggevende. Maar sturen kan ook in allerlei andere rollen van toepassing zijn zoals die van ouder, docent, opdrachtgever, toezichthouder, enzovoorts.
Een tijdje geleden schreef Scott Barry Kaufman een artikel waarin hij beweerde dat deliberate practice in activiteiten zoals schaken en het bespelen van een muziekinstrument maar dat het niet werkt in vrijwel elk creatief domein. Zijn argumentatie is: deliberate practice werkt goed voor activiteiten waarbij je op een consistente manier gedrag moet kunnen herhalen maar in creatieve domeinen is dit niet aan de orde. In een reactie op Kaufmans artikel, The deliberate creative, weerlegt Cal Newport deze bewering en het argument op heldere wijze.
Coert Visser, 2016, Gastcolumn in O&O, Tijdschrift voor Human Resource Development (pdf)
Hierbij nodig ik u uit om na te denken over persoonlijke en professionele ontwikkeling in termen van spiralen en er een experimentje mee te doen. Een spiraal is een positieve feedbacklus, een lus van oorzaak en gevolg die zichzelf versterkt. Een voorbeeld hiervan is een microfoon die dicht bij een luidspreker wordt gehouden. De microfoon pikt dan het geluid van de luidspreker op en stuurt dat steeds opnieuw naar de versterker. Het resultaat is een snerpende hoge toon waarvan het volume uitsluitend begrenst wordt door het vermogen van de versterker.
Irrationele overtuigingen kunnen schadelijk zijn voor jezelf en anderen. Het updaten van je overtuigingen (ze meer realistisch/rationeel maken) is daarom vaak verstandig. Meestal is dit helemaal niet zo gemakkelijk omdat er meerdere obstakels kunnen zijn om dit te doen. Maar als je het nut ziet van het loslaten van irrationele overtuigingen kun je een aardig eind komen met behulp van wat praktische tips. Andere mensen afhelpen van hun irrationele overtuigingen is nog een heel ander verhaal. We herkennen de irrationaliteit van andere mensen vaak gemakkelijker dan onze eigen irrationaliteit (als we van onze eigen overtuigingen duidelijk zouden zien dat ze irrationeel zijn, dan zouden we ze immers niet hebben). Het zien van de irrationaliteit van andere mensen kan de neiging in je opwekken om de ander te confronteren met hun irrationaliteit. Een dergelijke confrontatie is meestal echter niet bepaald kansrijk.
Een nieuwe publicatie van Vanessa Bohns laat zien dat mensen over het algemeen te pessimistisch zijn over hun vermogen om anderen te laten meewerken aan een verzoek. Dit komt vooral doordat we meestal onderschatten hoe moeilijk het is voor mensen om ‘nee’ te zeggen tegen een verzoek.
Er is een nieuw boek verschenen van James Flynn. Deze onderzoeker is naamgever van het Flynn effect, het verschijnsel van gestage groei van gemiddelde IQ testscores over generaties. Dit effect wordt waargenomen in de meeste delen van de wereld hoewel in verschillende mates. In zijn nieuwe boek bewijst Flynn dat gezinsomgeving een significant voordeel of nadeel kan hebben op intelligentie. Hij wijst op de belangrijke rol van menselijke autonomie. Door omgevingen te kiezen die cognitief stimulerend zijn en uitdagend kunnen we ons cognitief functioneren verhogen, ook als volwassenen.
In 1859 publiceerde Charles Darwin zijn boek The Origin of species waarin hij voor het eerst het proces van evolutie beschreef. In kern komt het idee van evolutie hierop neer: de eenheid van het leven (alle leven is met elkaar verbonden), de diversiteit van het leven en de afstemming van organismes met hun omgeving worden verklaard door afstamming met modificatie door natuurlijke selectie (Vermeij, 2015). De ontdekking van het proces van evolutie heeft aan de ene kant geleid tot veel weerstand omdat deze leidt tot ideeën en conclusies die haaks staan op veel populaire traditionele denkbeelden.
Met irrationele overtuigingen bedoel ik overtuigingen die incoherent of logisch inconsistent zijn en in strijd met wat we weten over de werkelijkheid (in strijd met aanwezig bewijs dus). Niemand is vrij van onrealistische overtuigingen. Onze manier van interpreteren van de werkelijkheid is niet perfect. We zijn behept met systematische vertekeningen in hoe we de werkelijkheid waarnemen (lees meer). Bovendien hebben we allemaal onvermijdelijk door onze opvoeding en cultuur denkbeelden meegekregen die achterhaald kunnen zijn zonder dat we daar bewust bij stil staan.
In dit artikel uit 2012 schreef ik dat mensen soms angst creëren om macht te verkrijgen over andere mensen. Ik legde uit dat het opwekken of versterken van angst een effectieve manier is om de aandacht van mensen te verkrijgen, hypervigilantie (overmatige waakzaamheid) op te wekken, rationaliteit te onderdrukken en geweld te rechtvaardigen om de (veronderstelde) bedreigingen te bestrijden en loyaliteit af te dwingen. Mensen die dit doen, zetten een vicieuze cyclus in werking. Met andere woorden: een proces van escalatie lijkt onvermijdelijk te zijn. Om angst te blijven aanwakkeren en rationaliteit te blijven onderdrukken moeten dit soort leiders hun volgers blijven voeden met nieuwe informatie over de (veronderstelde) dreiging. Door meer angst te creëren krijgen ze meer aandacht, onderdrukken ze rationaliteit van meer mensen, legitimeren ze meer geweld en krijgen ze meer macht. Dit zijn de methoden die dictators gebruiken.
Negatieve emoties horen bij het leven. Maar we realiseren ons soms niet hoe normaal negatieve emoties zijn en hoe anderen evenzeer te maken kunnen hebben met negatieve emoties als wijzelf. Jordan et al. (2011) laten in een paar studies zien waar dit mee te maken kan hebben. In de eerste plaats zijn we geneigd om onze negatieve emoties wat meer te verbergen dan onze positieve emoties. Onze eigen negatieve emoties merken we goed op maar die van anderen blijven dus deels verborgen voor ons. Hierdoor kunnen we hun negatieve emoties onderschatten en hun positieve emoties overschatten. Dit kan ons piekeren versterken en ons het gevoel geven dat we alleen staan in onze negatieve emoties. Wanneer we negatieve emoties ervaren, doen we er goed om onze beleving dat we de enige zijn die ons rot voelen heel bewust te corrigeren door ons te realiseren dat negatieve emoties normaal zijn en dat anderen ze ook hebben. Zo kunnen we mogelijk voorkomen dat we ons slecht voelen over het feit dat we ons slecht voelen.
Wij gebruiken cookies op onze website om u de meest relevante ervaring te bieden door uw voorkeuren en herhaalbezoeken te onthouden. Door op "Accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van ALLE cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Open link ► De Amerikaanse filosoof Daniel Dennett is onlangs op 82-jarige leeftijd overleden. Dennett stond bekend om zijn unieke…