Wilskracht zien als gelimiteerd hangt samen met lage progressie en laag welbevinden

Eerder schreef ik al enkele artikelen over wilskracht.

In Geloven in de ‘onuitputtelijkheid’ van wilskracht werkt beschreef ik onderzoek van Job et al (2010). In dat onderzoek wordt onderscheid gemaakt tussen twee manieren van denken over wilskracht. De ene manier ziet wilskracht als gelimiteerd, beperkt aanwezig; de andere ziet wilskracht als ongelimiteerd. Job et al lieten met hun onderzoek zien dat studenten met een ongelimiteerde wilskracht theorie zichzelf beter konden reguleren en betere resultaten haalden ook onder druk.

In het artikel Bestaan ego depletion zeer twijfelachtig beschreef ik onderzoek dat het begrip ego-depletie in twijfel trekt. Ego depletie, een term van Roy Baumeister, is het idee dat zelfbeheersing of wilskracht afhangt van een beperkte voorraad mentale energie. Volgens die theorie is het zo dat als je je lang probeert te concentreren of beheersen je energievoorraad langzaam maar zeker op te raken waardoor je je minder goed zou weten te beheersen, niet alleen met betrekking tot je huidige taak of activiteit maar ook met betrekking tot andere activiteiten en verleidingen. In het artikel beschrijf ik waarom ego-depletion een een simpel concept is en dat ego-depletie volgens nieuw onderzoek waarschijnlijk niet bestaat.

In het artikel Waar haal jij je energie vandaan? leg ik uit dat het ego-depletie model lijkt op de metafoor van een batterij. Bij inspanning zou de batterij steeds leger raken waardoor je steeds minder beheersing en concentratie kunt opbrengen. Ik leg aan de hand van de begrippen resource replenishment en interesseverversing uit waarom die een simplistische metafoor is. Tijdens inspanning kunnen mensen nieuwe energie opdoen.

In een nieuw onderzoek laten Bernecker et al (2015) zien dat mensen die een ego-depletie kijk op wilskracht hebben (met andere woorden: die wilskracht zien als gelimiteerd) niet alleen minder progressie bereiken maar ook zich minder goed voelen. Hier is een beschrijving van dat onderzoek:

Implicit theories about willpower predict subjective well-being

by Katharina Bernecker, Marcel Herrmann, Veronika Brandstätter and Veronika Job (2015)

Objective: Lay theories about willpower—the belief that willpower is a limited versus nonlimited resource—affect self-control and goal striving in everyday life (Job, Dweck, & Walton, 2010). Three studies examined whether willpower theories relate to people’s subjective well-being by shaping the progress they make towards their personal goals.

Method: A cross-sectional (Study 1) and two longitudinal studies (Study 2 & 3) measured individuals’ willpower theories and different indicators of subjective well-being. Additionally, Study 3 measured goal striving and personal goal progress.

Results: A limited theory about willpower was associated with lower subjective well-being in a sample of working adults (Study 1, N = 258). Further, a limited theory predicted lower levels of well-being at a time when students faced high self-regulatory demands (Study 2, N = 196). Study 3 (N = 157) replicated the finding that students with a limited theory experienced lower well-being in phases of high demands and found that personal goal progress mediated this relationship.

Conclusions: The belief that willpower is based on a limited resource has negative implications not only for self-control but also for personal goal-striving and subjective well-being.