Reframen om verleidingen te weerstaan

Recent schreef ik over Walther Mischels nieuwe boek The Marshmallow Test. In dat boek beschrijft Mischel zijn experimenten die hebben aangetoond dat kinderen die in staat waren om behoeftebevrediging uit te stellen als ze werden blootgesteld aan verleidingen, gemiddeld meer succesvoller en gelukkiger werden in hun leven dan kinderen die hier minder goed in waren. In plaats van dat deze kinderen een grote wilskracht ontplooiden maakten zij vaak gebruik van mentale technieken zoals zichzelf afleiden en de situatie en de verleidingen anders definiëren (reframen). Nu is er een onderzoek gedaan dat de voordelen van reframen voor het uitstellen van behoeftebevrediging aantoont: 

Behavioral and neural correlates of increased self-control in the absence of increased willpower – Magen et al. (2014)

Abstract: People often exert willpower to choose a more valuable delayed reward over a less valuable immediate reward, but using willpower is taxing and frequently fails. In this research, we demonstrate the ability to enhance self-control (i.e., forgoing smaller immediate rewards in favor of larger delayed rewards) without exerting additional willpower. Using behavioral and neuroimaging data, we show that a reframing of rewards (i) reduced the subjective value of smaller immediate rewards relative to larger delayed rewards, (ii) increased the likelihood of choosing the larger delayed rewards when choosing between two real monetary rewards, (iii) reduced the brain reward responses to immediate rewards in the dorsal and ventral striatum, and (iv) reduced brain activity in the dorsolateral prefrontal cortex (a correlate of willpower) when participants chose the same larger later rewards across the two choice frames. We conclude that reframing can promote self-control while avoiding the need for additional willpower expenditure.