Evaluatiebijeenkomst met de progressiegerichte cirkeltechniek

Door Elisabeth Floor

Deze week heb ik een evaluatiebijeenkomst gedaan via de cirkeltechniek in een multidisciplinair overleg met 6 deelnemers. Ik had een uur de tijd. Ik ben begonnen met een voldoening schenkend moment in tweetallen. Ik heb de deelnemers daarbij geholpen door wat hulpvragen op een flap te zetten als: ‘Wat ging er goed?’ en ’Waar was je met name tevreden over?’ en “Hoe is je dat gelukt?’ Dit werkte goed omdat het de deelnemers hielp om over te schakelen naar deze bijeenkomst (ze kwamen uit drukke spreekuren gerend), om stil te staan bij een succesje in hun werk en om dat te vieren. En het hielp ze vooral door te kijken hoe ze dat succesje gelukt was. Ik kon zien dat de deelnemers er blij van werden en op de nuttigheidsvraag gaven ze aan dat het hen inderdaad hielp om over te schakelen en dat ze er energie van kregen.

Daarna hebben we de cirkel-evaluatie gedaan die als een speer ging. Ik heb de keuze welk geeltje als eerste naar de binnencirkel zou moeten in duo’s laten doen. Het voordeel hiervan was dat de duo’s al met elkaar moesten overleggen wat ze vonden dat de grootse prioriteit had. Hierdoor kwamen er 3 geeltjes in de binnencirkel. Het lukte hierdoor goed om snel tot consensus te komen. In 40 minuten hadden we het voldoening schenkend moment en de cirkel evaluatie rond. Daarna konden we snel tot concrete stappen komen om de doelen te bereiken.

De groep ging niet zo positief de evaluatie in (van te voren zonden ze me e-mails of het wel zin had, dat er mensen waren afgehaakt en of het niet te snel kwam). Door de progressiegerichte aanpak kwam de focus op wat er wel goed ging en wat er al bereikt was. Het lukte goed om concreet een vervolgstap te formuleren. De groep heeft er weer zin in gekregen en focust zich op wat ze samen belangrijk vinden. De groep ging met energie uit elkaar. En ze vonden het een prettige, zinvolle methode om het aan te pakken. Het is te kort geleden om te zien wat het heeft opgeleverd. Ik ben niet meer bij deze groep betrokken, na een traject van een jaar doen ze het nu zelf. Er was afgesproken dat ik nog een evaluatie met ze zou doen na een half jaar. Deze evaluatie heeft ze geholpen om op een positieve manier hun aanpak bij te stellen, zonder het gevoel te hebben dat de oorspronkelijke opzet gefaald heeft.

Verder stel ik steeds vaker ‘progressiegerichte vragen’ als: “Waaraan merk je dat het iets heeft opgeleverd?”, en “Waaraan merken anderen dat het iets heeft opgeleverd?” Binnenkort doe ik een inventarisatie onder deelnemers van een samenwerkingsverband. Ook daar heb ik progressiegerichte vragen in opgenomen als: “Wat gaat er al goed?”, “Wat hoeft er niet te veranderen?”, “Wat zou je willen bereiken?”, “Stel we zijn een jaar verder en je bent tevreden, wat is er dan bereikt?”, Waaraan ga je merken dat het beter gaat?” Verder ga ik de schaalvraag inzetten.