Samenvatting [vertaling CV]: Kunnen interventies intelligentie betekenisvol doen toenemen? Zo ja, hoe? De Database of Raising Intelligence is een voortdurend bijgewerkt compendium van gerandomiseerde gecontroleerde proeven die werden opgezet om intelligentie te verhogen. In dit artikel onderzoeken de auteurs bijna iedere beschikbare interventie bij kinderen van de geboorte tot aan de kleuterschool met behulp van meta-analytische procedures indien meer dan 3 studies gelijke interventies toetsten en door interventies te analyseren indien er te weinig beschikbaar waren voor een meta-analyse. Dit leverde 4 meta-analyse op met betrekking tot de effecten van voedings-supplementen aan zwangere moeders en jonggeborenen, vroege onderwijs-interventies, interactie lezen en het sturen van een kind naar de peuterschool. Alle 4 de meta-analyses leverden significante resultaten op: Het geven van supplementen aan baby’s van lange-keten meervoudig onverzadigde vetzuren, het laten deelnemen van kinderen aan vroege educatieve interventies, het lezen voor kinderen op een interactieve manier en het sturen van kinderen naar een peuterschool verhogen alle de intelligentie van jonge kinderen.
Begin 2012 schreef ik het artikel Over de vraag of we een vrije wil hebben waarin ik verwees naar het werk van Sam Harris, Jerry Coyne, John Bargh en Daniel Wegner die allen stellen dat we geen vrije wil hebben en dat het gevoel dat we een vrije wil hebben een illusie is. John Bargh, bijvoorbeeld, hamert op het belang van automatische processen, en stelt dat vrijwel alle menselijk gedrag bestaat uit automatische reacties op gebeurtenissen in de omgeving. Daniel Wegner heeft laten zien dat proefpersonen in zijn onderzoek zeiden dat ze bepaalde gedrag hadden gewild terwijl dit gedrag aantoonbaar opgeroepen was door de onderzoeker. In dit voorbeeld was de vrije wil dus inderdaad een illusie. Ik schreef ook over Valery Chirkov en Daniel Dennett die wèl geloven in de vrije wil. Ik besloot mijn artikel zonder dat ik het gevoel had dat ik de vraag naar het bestaan van de vrije wil goed kon beantwoorden. Ik vroeg mij ook af of we ons niet beter konden afvragen in welke mate we een vrije wil hebben (dan of we wel of niet een vrije wil hebben).
Het boek The Progress Principle presenteert krachtig bewijs voor de motivationele impact van het ervaren van progressie in betekenisvol werk (lees hier een introductie op het boek). Het boek laat zien hoe positieve gebeurtenissen op werkdagen bijdragen aan een positieve werkbeleving en een betere prestaties. Gebeurtenissen die een positieve invloed hebben op de beleving en het functioneren zijn progressie in betekenisvol werk, katalysatoren (gebeurtenissen die direct helpen bij de werkuitvoering), en voeders (interpersoonlijke factoren die het werk stimuleren). Gebeurtenissen die een negatieve invloed hebben zijn regressie/terugvallen, remmers (het omgekeerde van katalysatoren) en toxines (het omgekeerde van voeders).
Het boek bevat een grafiek die prachtig de relatieve bijdragen van deze factoren toont:
Het woord ‘progressie‘ komt van een oud Frans woord, progres, dat in gebruikt raakte in de 16e eeuw en dat afgeleid was van het Latijnse woord progressus(vooruitgang) wat komt van het werkwoord progredi(vooruit gaan, voortgaan, voortschrijden), een woord dat is opgebouwd uit de delen pro (voort, voor) en gradi(lopen, gaan). In het algemene gebruik is het woord progressie verbetering, vooruitgang, groei, ontwikkeling gaan betekenen.
In mijn bericht Combining practice based learning and theory based learning suggereerde ik dat zelfgestuurd leren het beste kan plaatsvinden voor een combinatie van wat ik praktijkleren en theorieleren noem. Praktijkleren is leren op basis van je eigen reflecties en eigen acties. Theorieleren is leren gebaseerd op de systematische kennisontwikkeling door anderen.
Het hieronder vermelde onderzoek laat zien hoe je je aandacht het beste kunt richten als je een doel wilt bereiken. Wanneer je nog maar net op weg bent richting je doel blijkt het het meest motiverend te zijn om je te richten op de progressie die je al geboekt hebt. Wanneer echter je einddoel in zicht komt blijkt het het meest motiverend te zijn om je aandacht te richten op de progressie die je nog moet boeken.
Een goede manier om progressie mogelijk te maken is het stellen van doordachte vragen. Het helpt als deze vragen goed op elkaar aansluiten. De onderstaande sequentie van vragen die ik enkele jaren geleden ontwikkelde en sindsdien vaak gebruikt heb, is een uiterst krachtige en flexibele set vragen die in veel veranderprocessen nuttig is gebleken:
Hier is een onderzoek dat laat zien dat we onze perceptie van hoeveel progressie we hebben geboekt aanpassen om onszelf te motiveren. Of we de hoeveelheid progressie overdrijven of bagatelliseren hangt af van hoe dicht we bij ons doel zijn.
Zoals Peter De Jong en Insoo Kim Berg uitleggen in hun boek Interviewing for solutions, beschrijven cliënten vaak een eindresultaat wanneer coaches of therapeuten vragen hoe zij zouden merken dat hun problemen zouden zijn opgelost. Ze beschrijven een situatie waarin allerlei dingen beter gaan. Wanneer ze zo’n eindresultaat beschrijven, een bijna ideaal klinkende situatie, kan het zijn dat zij zich bewust worden van het contrast tussen die situatie en de huidige situatie die niet zo goed is wat een demotiverend effect kan hebben.
Soms kan het kijken naar progressie ons afleiden van ons doel. In Positieve effecten van een focus op progressie stelde ik dat zelf-evaluatie van progressie een sleutel tot motivatie is en dat de perceptie van progressie in het algemeen het gevoel verhoogt dat je tegen een taak opgewassen bent en de motivatie om verder te gaan (Schunk & Usher, 2012). Maar je richten op progressie versterkt motivatie niet altijd. Soms leidt het kijken naar progressie die je geboekt hebt tot het verlagen van je focus op het doel dat je wilt bereiken. Om het uit te leggen moet ik eerst iets uitleggen over zelfregulatie en doelafscherming.
De cirkeltechniek is een eenvoudige en flexibele techniek om al gemaakte progressie zichtbaar te maken en om mensen te helpen verdere progressie te boeken. Hij kan individueel gebruikt worden maar ook in coaching en bij het begeleiden van teams. Hij gaat als volgt. Eerst teken je twee cirkels op een groot vel papier, een binnencirkel en een buitencirkel. De binnencirkel gaat over de progressie die al geboekt is; de buiten cirkel gaat over progressie die nog bereikt moet worden.
Je kunt de cirkels gebruiken door de volgende vier stappen toe te passen:
Wij gebruiken cookies op onze website om u de meest relevante ervaring te bieden door uw voorkeuren en herhaalbezoeken te onthouden. Door op "Accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van ALLE cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Hier wat ik zou doen: Mats heeft het besproken en Frank geeft aan dat zijn gedrag niet betekent dat hij…